Co 11 sekund jakaś dziewczynka jest okaleczana poprzez tzw. FGM – okaleczanie żeńskich narządów płciowych. Okaleczanie kobiet w ten sposób ma miejsce również w Europie. Każdego dnia los ten spotyka 8000 małych dziewczynek.
Według danych Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) łącznie na całym świecie okaleczonych kobiet i dziewczynek jest około 150 milionów. Do okaleczania żeńskich narządów płciowych dochodzi nie tylko w krajach afrykańskich, ale także tam, gdzie jest to faktycznie zakazane.
FGM (Female Genital Mutilation) - Globalne i traumatyzujące zjawisko
Chociaż problem głównie zogniskowany jest w 29 krajach w Afryce i na Bliskim Wschodzie, FGM jest problemem ogólnoświatowym i jest praktykowane również w Azji i Ameryce Łacińskiej. Okaleczanie kobiet nadal utrzymuje się wśród populacji imigrantów żyjących w Europie Zachodniej, Ameryce Północnej, Australii i Nowej Zelandii.
UNHCR (Wysoki Komisarz Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców) szacuje, że ponad 600.000 kobiet w Europie żyje z konsekwencjami okaleczenia narządów płciowych, a kolejne 180.000 dziewcząt i kobiet jest zagrożonych poddaniem się tej szkodliwej praktyce w 13 krajach europejskich. W samych Niemczech żyje około 50.000 ofiar okaleczenia poprzez FGM!
Ponadto, UNHCR szacuje, że każdego roku od pięciu lat co najmniej 20 000 kobiet i dziewcząt, jako ubiegających się o azyl przybywających do Europy, może być dotkniętych tym problemem.
6 luty - Międzynarodowy Dzień Zerowej Tolerancji dla FGM
20 grudnia 2012 roku Zgromadzenie Ogólne ONZ przyjęło rezolucję, w której:
„wzywa państwa, system Narodów Zjednoczonych, społeczeństwo obywatelskie i wszystkie zainteresowane strony do dalszego przestrzegania 6 lutego jako Międzynarodowego Dnia Zero Tolerancji dla Okaleczania Kobiecych Narządów Płciowych oraz do wykorzystania tego dnia do wzmocnienia kampanii uświadamiających i podjęcia konkretnych działań przeciwko okaleczaniu żeńskich narządów płciowych.” (1)
Na czym polega FGM?
Okaleczanie kobiet (Female Genital Mutilation) obejmuje wszystkie procedury, które wiążą się ze zmianą lub uszkodzeniem żeńskich narządów płciowych z powodów pozamedycznych i jest uznawane na arenie międzynarodowej za naruszenie praw człowieka w odniesieniu do dziewcząt i kobiet. Odzwierciedla ona głęboko zakorzenioną nierówność między płciami i stanowi skrajną formę dyskryminacji kobiet i dziewcząt.
Praktyka ta narusza również ich prawo do zdrowia, bezpieczeństwa i integralności fizycznej, prawo do wolności od tortur i okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania, a także prawo do życia, gdy zabieg prowadzi do śmierci.
Okaleczanie kobiet - trauma na całe życie
Po zastowaniu tych barbarzyńskich zabiegów kobiety przeżywają głębokie traumy. Okropności, przez które przeszły, wywierają trwały wpływ na resztę ich życia. Zapalenia w okolicach narządów płciowych, nietrzymanie moczu, problemy z przetoką, wynikająca z tego izolacja społeczna, nieznośne poczucie wstydu, a nawet śmierć są najczęściej konsekwencją FGM.
„Miałam zaledwie 10 lub 11 lat, kiedy mój ojciec postanowił mnie obrzezać”, podzieliła się Purity Soinato Oiyie, działaczka na rzecz praw kobiet. „Miałam zostać piątą żoną 70-letniego mężczyzny. Porozmawiałam z moją wychowawczynią, a ona poinformowała komendanta policji. Zaledwie dwie godziny przed ceremonią cięcia, policja przyjechała i zabrała mnie” – wspomina.
Oiyie była pierwszą dziewczyną w swojej wiosce, która powiedziała „nie” dla FGM.
Przez osiem kolejnych lat Oiyie żyła w ośrodku ratunkowym w Narok w Kenii, z dala od wszystkiego, co było jej znane.
„Najtrudniejszą rzeczą dla mnie było opuszczenie domu, opuszczenie mojej rodziny. Nie mogłam spać… Budziłam się w środku nocy i myślałam, czy powinnam wrócić i poddać się zabiegowi FGM?” – mówi.
Dla Oiyie i tysięcy dziewcząt z podobnymi historiami, jej ucieczka wpłynęła na dynamikę rodziny, a konsekwencje ciążyły na jej barkach.
„Mój ojciec zaczął bić moją matkę w domu, obwiniając ją za moją ucieczkę. Ale moja matka nie chciała, żebym wróciła i poddała się obrzezaniu. Zostałam w ośrodku ratunkowym i skończyłam szkołę.” (2)
Organizacje przeciwko barbarzyńskim praktykom okaleczania żeńskich narządów płciowych
Na całym świecie liczne organizacje i stowarzyszenia próbują walczyć z tym zjawiskiem. W Europie działa End FGM European Network – europejska sieć parasolowa 30 organizacji pracujących na rzecz zapewnienia zrównoważonych działań europejskich w celu zakończenia okaleczania żeńskich narządów płciowych.
End FGM EU ma siedzibę w 14 krajach europejskich i działa na rzecz podtrzymania działań europejskich w celu zakończenia okaleczania żeńskich narządów płciowych poprzez łączenie oddolnych społeczności z organizacjami pozarządowymi.
Sieć dąży do budowania współpracy z wszystkimi istotnymi inicjatywami w dziedzinie FGM zarówno w Europie jak i na świecie – w tym również siecią ADRA. Tworzy platformę głosów społeczności pozarządowych, aby wpłynąć na europejskie rządy i decydentów politycznych, pracując na rzecz eliminacji FGM.
Szpital Walfriede – Centrum Kwiatów Pustyni
Współpracując z fundacją założoną przez byłą supermodelkę Waris Dirie, ADRA Niemcy podjeła działania zmierzające do otwarcia nowego centrum pomocy ofiarom okaleczania. Szpital Waldfriede, przy współudziale wiedeńskiej organizacji Desert Flower Foundation został otwarty 11 września 2013 roku pod nazwą Centrum Kwiatów Pustyni.
Waris Dirie, która sama padła ofiarą okaleczenia żeńskich narządów płciowych w wieku pięciu lat, jest międzynarodową aktywistką, która założyła fundację, aby podnieść świadomość na temat tego rytuału. Książka opisująca jej doświadczenia „Kwiat pustyni” stała się bestsellerem. W 2009 roku została zekranizowana pod tym samym tytułem.
Razem przeciwko okaleczaniu kobiet
Waris Dirie, Fundacja Kwiat Pustyni
„Okaleczanie żeńskich narządów płciowych nie ma nic wspólnego z kulturą, tradycją czy religią. Jest to tortura i zbrodnia, z którą należy walczyć” – oświadczyła Waris Dirie, założycielka Fundacji Kwiat Pustyni.
Szpital Waldfriede jest pierwszym i jedynym europejskim szpitalem, który w sposób holistyczny leczy problemy okaleczonych kobiet. „Od otwarcia we wrześniu 2013 roku ponad 600 kobiet szukało u nas pomocy medycznej” – potwierdziła dr Cornelia Strunz, koordynator medyczny w Desert Flower Center. „W przypadku połowy z nich konieczna była operacja” – dodaje
Elsa Cozzi, EUD Children Ministres
„Dajmy małym dziewczynkom szansę na inną przyszłość i uniknięcie doświadczenia jednej z najbardziej okrutnych praktyk. Wzywamy wszystkich, którzy mogą mieć jakikolwiek wpływ i władzę, aby ruszyć do przodu i powstrzymać to okrucieństwo, aby mówili: popierajcie i działajcie teraz! Jutro jest za późno!” – powiedziała Elsa Cozzi, EUD Children Ministries.
Antonio Guterres, Sekretarz ONZ
„Razem możemy wyeliminować okaleczanie żeńskich narządów płciowych do 2030 roku. Będzie to miało pozytywny wpływ na zdrowie, edukację i rozwój ekonomiczny dziewcząt i kobiet”, stwierdził Sekretarz ONZ Antonio Guterres (3). To jest również nasz cel.
Wesprzyj nas!
Jeżeli poruszył Cię temat a także nie jest Ci obojętny los biednych afrykańskich społeczności – wesprzyj działania naszej organizacji na rzecz osieroconych dzieci w Kenii lub stań się patronem dziecka.
